Het zijn rare tijden... Terwijl ik me voorneem begin dit jaar om meer te doen aan mijn website en blogs, en vooral nog meer wil delen hoe leuk het is om Eventmanager te mogen zijn, komt de economie knarsend en schokkend tot stilstand. De hele evenementenbranche is geschokt, het ondenkbare is waar: Evenementen worden verboden. Alsof iets wat al jaren je werk, je hobby, je leven is ineens strafbaar is geworden. En ja het wordt allemaal weer beter, daar vertrouw ik op. En ja gezondheid en duidelijkheid boven alles, dat snap ik ook wel. "Hou vol!" Maar toch: ik wil niet stil zitten, ik wil niet thuis blijven, ik wil doen waar ik goed in ben: mensen een leuke dag bezorgen!
Inmiddels schieten er allerlei online varianten als paddestoelen uit de grond, zijn bedrijven druk bezig met een 1,5 meter-samenleving en zoekt iedereen naar mogelijkheden om bezig te blijven. Over een paar jaar lachen we er om hoop ik.
En terwijl de locaties leeg staan en mijn collega's thuis blijven, ben ik mijn hoofd aan het breken over waarom ik nu op dit moment die hectiek, die spanning, die werkdruk zo ongelooflijk mis? Eventmanager staat al jaren in de top 10 van meest stressvolle beroepen. Misschien is het wel goed zo? Even een stap terug, even weer bezinning en rust? Ik lees de berichten op Instagram en Facebook van collega-muzikanten, cateraars, organisatoren en leveranciers. Er blijkt uit hoe strijdbaar iedereen is en tegelijk ook teleurgesteld.
Gelukkig kan ik thuis nu dagprogramma's verzorgen met workshops broodbakken, muzieklessen, Kahoot kwizzen, powerpoint presentaties, aftermovies van het leuke weekend voor de juf en sportclinics. Een festival in kleine kring, met tevreden gasten.
Eén gedachte houdt me op de been: hoe raar ook de wereld in elkaar zit, we blijven zoeken naar momenten om te overleggen, om met elkaar te voelen dat we een zijn, om mooie producten te kunnen presenteren en om met elkaar te lachen en te feesten. Online, offline, op afstand of hutjemutje op elkaar, er zal altijd een reden zijn om het leven te vieren. En dan draait het toch weer om die Gast, punt!
